St Petrus in Uden na 100 jaar

1990-2005

Voorwoord

Toen wij in augustus 2003 de laatste mis vóór de grote restauratie vierden in de St. Petruskerk, wisten we eigenlijk niet wat het precies zou betekenen om deze kerk tijdelijk te sluiten. Wij, als pastores waren inmiddels al een beetje gewend geraakt aan de Pius X -en de Pauluskerk, voor ons viel het wel mee. Maar was het voor de trouwe kerkbezoekers geen te groot offer om twee jaar lang niet in de kerk terecht te kunnen waar ze hun hele leven lang gekerkt hadden?

Al gauw werden wij bevestigd in onze keuze om de kerk tijdelijk toch maar helemaal te sluiten. De geweldige stofmassa en de grote chaos in de kerk waren met geen pen te beschrijuen. Er zou veel te veel werk aan te pas komen om dat elk weekend zo in orde te krijgen dat je er fatsoenlijk zou kunnen vieren! We zouden onze vrijwilligers fors overvragen, de bouwlieden zouden ook heel veel extra werk hebben en uiteindelijk zouden we toch maar van een half middenschip gebruik kunnen maken. Desalniettemin ging er een zucht van heimwee door de mensen heen toen de kerkklokken even te horen waren vanwege de eerste H. Missen van de neomisten Leo Kisters en Tom Corstjens......